Είναι γνωστό πως καθημερινά χρησιμοποιούμε στην ομιλία μας πολλές λέξεις που δεν είναι Ελληνικές, αλλά Τουρκικές. Έχουμε, όμως, αντιληφθεί πως υπάρχουν κάποιες Τουρκικές λέξεις που τις λέμε πιο συχνά από τις αντίστοιχες ελληνικές;
Και όμως! Για του λόγου το αληθές...

• Λέμε «αλάνα» αντί «ανοιχτός χώρος»
• Λέμε «γιακάς» αντί «περιλαίμιο»
• Λέμε «καβγάς» αντί «φιλονικία»
• Λέμε «καλούπι» αντί για «μήτρα»
• Λέμε «κάλπικος» αντί «κίβδηλος»
• Λέμε «καπάκι» αντί «σκέπασμα»
• Λέμε «κελεπούρι» αντί «ανέλπιστο εύρημα»
• Λέμε «κέφι» αντί «ευδιαθεσία»
• Λέμε «κιμάς» αντί «ψιλοκομμένο κρέας
• Λέμε «λεκές» αντί «κηλίδα»
• Λέμε «μανάβης» αντί «οπωροπώλης»
• Λέμε «μουσαμάς» αντί «αδιάβροχο ύφασμα»
• Λέμε «μπαχαρικό» αντί «αρωματικό άρτυμα»
• Λέμε «μπογιατζής» αντί «ελαιοχρωματιστής»
• Λέμε «μπούχτισμα» αντί «κορεσμός»
• Λέμε «νταμπλάς» αντί «αποπληξία»
• Λέμε «παπούτσι» αντί «υπόδημα»
• Λέμε «ρουσφέτι» αντί «χαριστική εξυπηρέτηση»
• Λέμε «σόι» αντί «γένος»
• Λέμε «σόμπα» αντί «θερμάστρα»
• Λέμε «σουγιάς» αντί «μαχαιράκι»
• Λέμε «ταραμάς» αντί «αυγοτάραχο»
• Λέμε «τσιγκέλι» αντί «σιδερένιο άγκιστρο»
• Λέμε «τσιγκούνης» αντί «φιλάργυρος»
• Λέμε «τσίσα» αντί «ούρα»

Χωρίς βέβαια να γίνεται λόγος για ένα σωρό άλλες Τουρκικές λέξεις, τις οποίες έχουμε ενσωματώσει στο λεξιλόγιό μας και τις χρησιμοποιούμε το ίδιο συχνά με τις αντίστοιχες Ελληνικές. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε το ίδιο συχνά τη λέξη τσάμπα (τουρκική) με τη λέξη δωρεάν (ελληνική). Τη λέξη φαρσί (τουρκική) με τη λέξη άπταιστα (ελληνική).

www.voltarakia.gr

Φωτογραφία: Δημοτικό Σχολείο Βαμβακόπουλου Χανίων.